Tego fundamentalnego związku nie trzeba tłumaczyć. Trzeba jednak wyjaśnić proces widzenia, przy którym ów "słoneczny organ", między innymi, jest zasadniczo zaangażowany.
Gdy światło, pochodzące z jakiegoś źródła lub światło odbite, pada na nasze oko, następuje skupienie go przez soczewkę.Soczewka to przezroczyste wygięte ciało, znajdujące za tęczówką a przed ciałem szklistym. Wpadające bodźce świetlne rzutują lustrzane odbicie na wrażliwą na światło siatkówkę. Komórki siatkówki (pręciki i słupki) wyzwalają wtedy elektryczne impulsy, przy czym pręciki reagują na bodźce jasno i ciemno, a słupki - na barwy.
Owe elektryczne impulsy przekazywane są przez poszczególne nerwy wzrokowe, krzyżujące się mniej więcej w połowie do wzgórza wzrokowego, który z kolei kieruje je do płata tyłomózgowia.
Tam, w ośrodku wzroku, informacje prawego i lewego oka porównane są i wiązane ze sobą, przy czym lustrzane odbicie przetwarzane jest ponownie na normalne. Powstały obraz postrzegany jest już świadomie, bowiem jednocześnie następuje jego porównanie ze wspomnieniami i doświadczeniami.
Równolegle do tych obu optycznych dróg przebiega inna, funkcja wiążąca się z energią. Owa każdorazowo inna energetyczna droga "widzenia" kieruje impulsy bezpośrednio do określonych zespołów komórek podwzgórza. Stamtąd informacje kierowane są dalej do przysadki mózgowej, a poprzez nią, do szyszynki.
Podwzgórze jest głównym centrum informatycznym naszego organizmu. Przysadka mózgowa i szyszynka właśnie za sprawą informacji docierających z podwzgórza są pobudzane, względnie wyhamowywane w swej czynności. Jak z tego wynika, oko nie jest tylko i wyłącznie narządem wzroku!
W ludzkiej szyszynce znajdują się dwa rodzaje komórek: jeden z nich reaguje na zróżnicowanie stopni jasności, drugi zaś na światło o różnych długościach- a więc na kolory. Na przykład kolor czerwony działa pobudzająco, co objawia się przez podwyższenie ciśnienia tętniczego i wzrost napięcia mięśniowego. Kolor niebieski działa natomiast raczej uspokajająco i hamująco- a więc obniża ciśnienie i spowalnia oddech. Jednak światło wywiera swój wpływ nie tylko za pośrednictwem oczu , reakcje wyzwalane są również przez oddziaływanie na skórę.
Jedną z możliwości jest, że odbywa się to za pośrednictwem wegetatywnego systemu nerwowego, który wysyła sygnały do szyszynki. Z drugiej zaś strony światło może też wnikać poprzez skórę i tkanki bezpośrednio do szyszynki. Na podstawie owego, idealnie funkcjonującego systemu informacji można zatem dobrze udowodnić skuteczność oddziaływania fototerpii również z udziałem światła barwnego.
Z anatomicznego punktu widzenia skóra składa się dwóch warstw: zewnętrznej ochronnej bez naczyń krwionośnych, epidermy lub naskórka i leżącej pod spodem warstwy skory właściwej. Epiderm złożona z wielu warstw zaopatrywana jest u swej podstawy nieustannie w nowe komórki. Skóra właściwa jest siatką składającą się z tkanki łącznej, kolagenu i włókien elastycznych, w której znajdują się gruczoły potowe, zakończenia nerwów, naczynia krwionośne i cebulki włosowe.
Skóra, której powierzchnia wynosi około 2 m2, ochrania ciało przed zewnętrznymi czynnikami fizycznymi, chemicznymi i bakteriologicznymi.
Skóra odpowiedzialna jest między innymi za regulację temperatury ciała, ochronę przed szkodliwym promieniowanie, gromadzenie i transport wody, cukrów, tłuszczy i substancji czynnych. Jednocześnie jest organem zmysłu dotyku, temperatury i bólu.
Światło wywiera na skórę różne, tzw. niespecyficzne działania. Działania te określa się jako niespecyficzne, ponieważ pewne mechanizmy procesy nie zostały jeszcze całkowicie zbadane.
Istotnym warunkiem skuteczności światłoterapii, a przez to osiągnięcia dobrych wyników leczenia jest zgodnie z wieloma badaniami empirycznymi minimalna siła promieniowania od około 40 mW/m2.
Podczas terapii świetlnej skóra przyjmuje fale o różnych długościach. Informacje odbierane przez skórę przekazywane są poprzez nerwy rdzenia kręgowego do mózgu, gdzie następuje ich przetworzenie i ocena- analogicznie do informacji świetlnych przekazywanych przez oko.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz